Monday, December 13, 2010

සපත්තු කට්ටක් නිසා කාපු කට්ටක්

 මේ දවස් වල තියන වැස්සට සපත්තු ගැලවීමේ සම්භාවිතාව  වැඩියි . මට හරියට ඔය පාවහන් ගැලවීමේ අවස්ථා වලට මුහුණ දෙන්න සිදුවෙලා තියනවා. පාරකදී උනාම නම් මම ඉතින්  කරන්නේ ත්‍රී වීල්  එකක් නවත්තගෙන යන්න ගිය ගමන නවත්තල අපහු ගෙදර යන එකයි. ඒත් එතින් ත්‍රී විල් එකකින් යන්න බැරි දුරක නම් ඉන්නේ මාර  වැඩේ තමා වෙන්නේ. 


මේ ලඟදි දවසකදිත් මට ඔය පාවහන් කැඩුන වැඩේට මුණ දෙන්න සිද්ද වුන. කැම්පස් ගිය වෙලාවක තමයි ඕක උනේ . දැන් එතින් මොනවා කරන්නද කැඩිලා තියන විදිහට කට්ටක් වත් ගහගෙන ශේප් කර ගන්න විදියකුත් නෑ . ත්‍රී විඉල් එකකින්  ආපහු ගෙදර යන්න හිතුනත් ලොකු ගානක් දෙන්න වෙන නිසා දෙපාරක් හිතුවා. හම්බෙන සොච්චම් පඩිය පරිස්සමින් පාවිච්චි කරන්න එපාය. ඒ වෙනකොට එක ලෙක්චර් එකක් ඉවර  වෙලා , තව ලෙක්චර් එකක් තියෙන්න  තියනව , එක නිසා ස්ලිපර් දෙක මල්ලකට දා  ගෙන පයින්ම ඊළඟ ලෙක්චර් එකට ගියා. ලෙක්චර් එක ඉවර  වෙලා දැන් ගෙදර යන්නේ කොහොමද කියල ටිකක් වෙලා කල්පනා කරා. කරන්න දෙයක් නෑ  දැන් සපත්තු හදාගන්න විදියක් නෑ  පයින්ම ගෙදර යන්න තීරණය කලා (සපත්තු නැතිව ). කැම්පස්   එකේ එකපැත්තක ඉඳල  දැන් අනිත් පැත්තට පයින්    ඇවිදගෙනයනවා  . මගදී හම්බවෙන අය මගේ කකුල දිහා බලල අයෙත් මූන  දිහා බලනවා වගේ මට පේනවා. මම හිතා මතාම ඒ මිනිස්සුන්ගේ මුණ මග අරිනවා . ඒ යනකොට තමා පාවහන් දෙකක වටිනාකම හොඳටම තේරුනේ. මඩ ගොඩවල් උඩින් යනකොට මඩ චිරි  චරි ගාල කකුලේ ඇඟිලි අස්සෙන් එනවා. දැන් කකුලේ මඩ ගොඩයි. ඊට  පස්සේ තාර දාපු පාරේ ගල් කැට ඇනිල මාව උඩ යනවා; ඊළඟට   තණකොළ ගොඩේ යන කොට කුඩල්ලෝ   එල්ලෙයි   කියල බයයි . මෙහෙම ගිරිදුර්ග වනදුර්ග ඔක්කොම පහුකරලා ප්‍රධාන පාරට යන්තන් අව. දැන් බස්  හෝල්ට් එකට යන්න ටිකක් මොකක්ද වගේ කකුලේ සෙරෙප්පු දෙකක් වත් නැනේ. ටිකක් වෙලා ඉන්නකොට  බස්  එකක් ආව. යන්තන් සීට් එකකුත් හම්බ උනා නැත්නම් මිනිස්සුන්ට කකුල පෑගිලා තවත් රැග් එකක් කන්න වෙනවා. ඊට  පස්සේ බහින හෝල්ට් එකෙන් බැහැල ගෙදර පැත්තට ඇවිදගෙන ගියා. ගෙදර ගියාට පස්සේ නම් ඉතින්  සපත්තු නැතිව බස්  එකේ එන එකත් සිම්පල් නේ කියල හිතුන.

ඊට පස්සේ දවසේ ඉස්කෝලේ යන දවසේ වෙන සපත්තු  දෙකක් දා  ගෙන ගියේ. ඉස්කෝලේ ලගට යනකොට දැක්කේ ඒකත් කැඩෙන්න ඇවිත් කියල. දැන් ඉතින්  මොකද කරන්නේ.. ඉස්කෝලෙට ගිහින් ඇන4  ක් ගහ ගත්ත . යන්තන් වැඩේ ශේප්. කැම්පස් එකේදී වගේ නෙමෙයි නේ ඉස්කෝලේ ඉඳල  පයින් යන්න උනානම් ඉස්කෝලේ ළමයින්ට හොඳ මාතෘකාවක් සපයනවා. කොහොමහරි එදා හවස ගෙදර ආව අර ඇන 4 උදව්වෙන් . ගේ ලඟට  එනකොට දැක්කේ ඒකත් ගැලවෙන්න ඇවිත් කියල. එත් ගැලවුනේ  නෑ  ගෙදර යනකම්. ඊට පස්සේ එදා ම  හවසම ලෑස්තිවෙලා අලුත් සපත්තු ගන්න ගියා. මිට  පස්සේ නම් වැඩි පුර සපත්තු දෙකක් බෑග් එකේ තියා  ගන්න එක ඇඟට ගුණයි කියල මට හිතුන.  

3 comments:

  1. ගන්නකෝ ළමයෝ හොඳ, කැඩෙන්නේ නැති ජාතියේ සපත්තු දෙකක්!

    ReplyDelete
  2. you know broken shoes save my life several years ago. I went to see a friend who used to live in Kottawa. Usually I take a bus to Maharagama and from there I take 138 (near Bogaha junction). So that particular day I took my first bus to maharagama and while I was running to catch my second bus my shoe sole came out. So I had to find a shoemaker and while shoemaker fixing my shoe, I heard a huge explosion near the Bogaha junction. Later I found that a bomb exploded near the Bogaha junction few minutes ago and couple of ppl died and several ppl severely injured.

    ReplyDelete