The difference ...

I get hurt

the pain remains

but I don’t hate

You get hurt

and you hate

the hatred visible

in many forms…

visible... but.... invisible.. but .. visible....

You are there

somewhere …

deep in my heart

in a tiny universe

unidentified

restricted.

And…

impossible to define

who you  are to me..

But still !

you are there

visible… but

invisible.. but

visible ….

to you ..

to me ..

and  to you and me ..

It shook my soul ... (??)

It shook my soul  (?? )

brought me joy

and my heart gonna burst

with full of happiness and excitement

I felt it's starting from the middle of my heart

and spreading toward head and toes

Yes I felt it

I’m trying to figure it out

have u ever tried to detail

it’s very much decent,

very much mannish,

very much smart and handsome,

bit professional

and much more ….

above all

it’s so sweet and musical !!!

its perfect !   yes   its so perfect !

and made me so delighted !

Ohh what a voice

the voice of a stranger ..

the voice of a unseen man ..

heard over the phone ..!

ps. not a  poem .. but some zigzag thoughts ... 

නංගිලා මල්ලිලා හා තරු අංකල්ලා

           මිට දවස් දෙක තුනකට කලින්  හදිසියේම  පේරා කැම්පස් එකට ගියා. ඒ වෙලාවේ දැක්ක කැම්පස් ළමයින්ගේ උද්ගොෂන්යක්. ලවුඩ්ස්පිකර් දා ගෙන ළමයි කෑ ගගහ යනවා. එයාල කොයි  පැත්තට යනවද කියල වත් බලන්නේ නැතිව මම එතනින් යන්න ගියා මගේ  වැඩේ කර ගන්න. මම කැම්පස් යන කාලේ කිසිම දවසක ස්ට්‍රයික්  එකකට එකතු උනේ නෑ.උද්ඝෝෂණයකට එකතු උනේ නෑ. අනිත්   අය ස්ට්‍රයික් කරත් මම ලෙක්ච(ර්)ස්  තියනවා නම් ලෙක්ච(ර්)ස් ගියා.  කෙටියෙන්ම කියනවා නම් මගේ කිසිම පැහැදීමක් තිබුනේ නැහැ ස්ටුඩන්ට් යුනියන් එකෙන් කරන වැඩ ගැන. යුනියන් එකට සම්භන්ධ ළමයින්ටත් මගේ  ඒ තරම් කැමැත්තක් තිබුනේ නෑ. යුනියන් එක ළමයින්ගෙන් සල්ලි එකතු කරන එක ගැන මට හරිම තරහක්  තිබුනේ. මම අහල තිබුන සමහර ළමයි, තමන්ට ලැබෙන  මහපොල  ශිෂ්‍යධාරෙන්, තමන්ගේ අමාරුවෙන් ජිවත් වෙන අම්ම තාත්තටත් ජිවත් වෙන්නත් සල්ලි  යවනවා කියල. ඒ නිසා ළමයින්ගෙන් සල්ලි එකතු කරලා පෝස්ටර් ගහන සංස්කෘතිය , පුංචි හැම දේකටම ස්ට්‍රයික් කරන  එක මම අනුමත කලේ නෑ . නහය ලගින් මැස්සෙක් ගියත් ස්ට්‍රික් කරන්න කෑ ගහන්න පුරුදු වෙලා හිටිය නිසා ළමයි මොනවා කරත් ඒවා දිහා බලාගෙන කැම්පස් ලගින් යන බස් වල යන මිනිස්සුන්ට වත් ළමයි කරන දෙයක් ගැන ගානක් තිබුනේ නෑ . කම්මලේ ඉන්න බල්ලාට  සද්දේ ගානක් නෑ වගේ. හැම දාම  සද්ද නිසා ඕන දේකට සද්දයක් දැම්මත් ඉතින්  කිසිම  වටිනාකමක් නෑ. ඒ දවස් වල උද්ඝෝෂණ වලට යන ළමයි මොනවා වෙනුවෙන්  ද උද්ගෝෂණ කරන්නේ කියල වත් හරියට දන්නේ නැතිව ගිය අවස්ථා තිබුන.  බැච් එකත්  එක්ක එකට ඉන්න  ඕන, ගියේ නැත්තන් ප්‍රශ්න එයි කියන බය වගේ දේවල්, වෙන අයගේ ඕන එපාකම්,  වගේම ඒ ගොල්ල කරන දේ හරි කයල විස්වාස කරන නිසා   ඕවට සහභාගී උන අයත් හිටිය. ඔය අන්තිම හේතුව ගැන කියන්න තියෙන්නේ අඩු ගානේ හරි උනත් වැරදි උනත් තමන් විස්වාස කරන දේ වෙනුවෙන් වැඩ කිරීම වෙනම දෙයක් . එත් අනිත් හේතු වලට ඕව කරන එක  ගැන නම් මම හිත යටින් හිනා උනා ඒ දවස් වලත්.


         කැම්පස් එකෙන් මගේ වැඩේ කරගෙන මම බස් එකේ නැගල නුවර පැත්තට ගියා. ගලහ හන්දියට ගියාම දැක්ක දෙයින් මගේ හිතට දැනුන දේ  විස්තර කරන්න අමාරුයි  ඒක මොනවගේ හැඟීමක් ද කියල.. අර ළමයි කෑ ගගහ ගිහින් තියෙන්නේ ගලහ හන්දිය පැත්තට. ගලහ හන්දියේ හමුදාවයි  පොලිසියයි පිරිල,  බැරියර්ස් දාල, කටු කම්බි රෝල දාල , ළමයින් ගේ උද්ගොෂණයට විරුද්ධව. මගේ හිතට  දැනුනේ නිකන් පිරටක ගිය වෙලා වේ ලංකාවේ මනුස්සයෙක් දැක්ක වගේ තමන්ගේ කමක් අර ළමයි දැක්කම .  මට අර ළමයි ගැන දැනුනේ දුකක ද මොකක්ද කියල තේරෙන්නේ නෑ. නිකම් මගේ කමක් වගේ දෙයක් දැනුන. ඔය කොල්ලෝ කෙල්ලෝ ටිකක් කෑගහුවම මේ තරම් හමුදාවක් පොලිසියක් මොකටද කියල තමයි මගේ හිතට දැනුනේ හරියට නිකන් විදේශ ආක්‍රමණයක් ඇවිත් වගේ. හමුදාව පොලිසිය ඉන්නේ   ජාතික ආරක්ෂාව වගේ දේටනේ.. අපි බදු ගෙවන්නේ ඒ ගොල්ලන් ජාතික ආරක්ෂාවට කරන සේවෙට . එත් ඉතින්  මෙතන ( ගලහ හන්දියේ) කටු කම්බි දාගෙන ගෙන බැරියර් දාගෙන කරන ජාතික ආරක්ෂාව මොකක්ද. ළමයි  ගානට වඩා පොලිසියෙනුයි හමුදාවෙනුයි.  හැමෝම සීරුවෙන්.. . ඉස්සරත් ඉතින් ඔහොම උද්ගෝෂණ තිබ්බනේ . එත්  ඇයි මේ පොලිසියි හමුදාවයි මේ තරම්  කලබල වෙලා . පටි දාගත්ත අය... තරු දාගත්ත අය... එක එක විදිහේ අය. අනේ මන්ද අපේ රටට ගිය කල ! ඉස්සර උද්ගෝෂණ කරන ළමයින්ට හිත යටින් හිනා උනා , සමහර කාලෙට  ළමයින්ගේ  උද්ගෝෂණ කිසිම කෙනෙක් ගණන් ගත්තේ නෑ. කැගහල කෑගහල  හති වැටුනම ළමයින්ම යන්න යනවා .එත් වෙන හේතුවකට මොනවා හරි හොඳ දෙයක් උනොත් කැම්පස් එකේ  "ශිෂ්‍ය ව්‍යාපාරයේ තවත් ජග්‍රහණයක්"කියල නම් පෝස්ටර් ගැහුනා හි හි. .එත් දැන් නම් හිනා  යන්නේ මේ තරු පටි අන්කල් ලාට යි ඒ ගොල්ලෝ එවන අන්කල්ලටයි, අනේ වෙන මහන්සියක්, පවු නේ ... කමක් නෑ ඉතින් තරු අන්කල්ලට " බටා" පාරක් වත් වදියි නේ. ගෙදර යන ගමන් කැම්පස් යන  පොඩි එවුන් ටයි යන්න බැරි උන පොඩි එවුන්ටයි ටොපි චොකලට් වත් ගෙනියන්න.

අන්තිම මොහොතේ වැඩ

ඕනෑම දෙයක් හොඳට සැලසුම් කරලා කල් ඇතුව කරන එක හොඳ දෙයක් ලුනේ. එත් ඉතින්  මගේ  නම් ගොඩක් වැඩ තියෙන්නේ අන්තිම මොහොතේ තමයි. උදෙන්ම නැගිටින්න ගියත් නැගිටින්නේ අන්තිම මොහොතේ. උදේ 5.45 ට නැගිටින්න ඕන නම් එලාම් එක 5.15 ලට තියල 6 ට ඇහැරෙනවා. කැම්පස් එකේ assignment කරන්නෙත් දෙන්න ඕන දවසට කලින් ද රැයි. කලබලේට ලියල දෙන assignment එක අපේ සර් කොහොම කියව ගන්නවද කියල දෙය්යෝ තමා දන්නේ. එහෙම ලියපු එකකට මට ලඟදි 20 න් 15 ක් ම ලකුණු දීල තිබ්බ. හි හි  පුදුමයි ඒත් ඇත්තයි. assignment විතරක් නෙමේ . විභාගයකට පාඩම් කරන්න තියනවනම් අන්තිම දවසේ එලි වෙනකම් ඇහැරලා ඉඳල පාඩම් කරනවා සිලබස් කවර කර ගන්න. අනිත් ළමයි මාස ගානක් තියල පාඩම් කරලා අන්තිම දවසේ ෂොට් නෝට්ස් කියවනකොට මම අන්තිම දවසේ ෂෝර්ට් නෝට්ස් ගගහ පාඩම් කරනවා. අද ටීච කෙනෙක් නම් වෙනස් කතාවක් කිව්වා. ඔය ගොඩක් ප්ලැන් කරලා කලින්ම ලෑස්ති වෙනවා උගන්නන්න අන්තිමට ඇත ඇරලා දානවා කියල . අත ඇරලා දැම්ම නම් මට මතක නෑ ඒත් ඉතින්  ළමයින්ට නෝට්ස් දෙන්න මගේ වැඩේ නෝට්ස් හදන එක ෆ්‍රී වෙලාවට. මේකත් දැන් අන්තිම දවසේ කරන පුරුද්දක් ඇති වෙලා දන්නෙම නැතිව. නිවාඩු කාලයක් තිබ්බ නෝට්ස් හදන්න මතක් උනේ නෑ. මතක් උනේ ඉස්කෝලේ පටන් ගන්න හෙට කියල. හැබැයි මේ අන්තිම මොහොතේ වැඩ ඇඟට ගුණ නැති උනාට මට අල්ලලා යන්නෙත් ඒකම තමයි. මම O /L පන්තියේ ඉන්නකොට  එක විභාගයකදී ප්‍රශ්න පත්‍රය පටලාගෙන එක ගානක් වෙනම එකක් කියල ගණන් ටීචර් ගෙන් අන්තිම මොහොතේ  දැනගත්ත . දැනගෙන විනාඩි 2 කින්  3 කින් විතර ඒ ගාන අන්තිමට හැදුව. අන්තිමට පේපර් එකේ ලකුණු බලනකොට කලබලේට අන්තිමට හදපු ගානට විතරක් සම්පුර්ණ ලකුණු තිබ්බ. අපේ ගණන් ටීචර් මට කිව්වා " ඔයාට හරි යන්නෙම කලබලේට අන්තිම මොහොතේ කරන වැඩ තමා " කියල. එත් සමහර වෙලාවට අන්තිම මොහොතේ වැඩ අනා ගන්න වෙලාවලුත්  තියනවා. දවසක් වර්ක්ෂොප් එකක් කරන්න ගියවෙලාවෙ පහන පත්තු කරන එකට ඕන "ඉටිපෙට්ටියයි  ගිනිපන්දමයි" කෝ කියල හොයන්න පටන් ගත්ත වචනත් පටලවාගෙන . වෙන කව්රු හරි ඒක ලෑස්ති කරලද කොහොද තිබ්බ නිසා හොඳට ගියා. සමහර දවස් වලට පරණ ඔෆිස් එකේ වැඩත් අන්තිම මොහොතේ කරන්න ගිහින් ඔක්කොම වැඩ නා ගන්න වෙලාවලුත්  තියනවා. අන්තිම මොහොතේ පටන් අරන් රැ හත අට වෙනකම් වැඩ කරපු වෙලාවලුත් තියනවා. මගේ ඔෆිස් එකේ වැඩකරන සමහර අයට ඉතින්  මේ නිසා මගෙත් එක්ක තරහ යන වෙලාවලුත් තියනවා. හැබැයි ඉතින් ගොඩක් වෙලාවට  ඒ අයවත්  අල්ලාගෙන මන් අන්තිම මොහොතේ වැඩේ කොහොම හරි ඉවර කර ගන්නවා.
හැබැයි ඉතින් මේ අන්තිම මොහොතේ වැඩ කරන එක නම් නරක පුරුද්දක් , මේක නැති කරගන්න පුළුවන් නම් ගොඩක් හොඳයි.

ඔයාගේ කරදරේ ...

 අද හවස හෝ ගාල වැස්ස.. ඉස්කෝලේ ඇරිලා එන්නේ කොහොමද කියල හිතහිතා ඉඳල  යන්තන් වැස්ස ටිකක් අඩු වෙන කොට එලියට පැන ගත්ත. ඔයත් එක්ක මේ වැස්සේ යන්න කොච්චර අමාරුද. ඔයාව එක අතකින්  අල්ලාගෙන අනිත් අතින් කුඩේ ල්ලගෙන පරිස්සමින් හිමින්හිමින් අඩිය තිය තියා ආවේ. ඒ අතරේ ඉස්කෝලේ  ඇරුන කොල්ලෝ කුරුට්ටොන්ට නම් මාර ජොලි, වැස්සට හොඳටම  තෙමිලා අර පාරේ තියන වතුර ගොඩේ තක තක ගාල ඇවිදිනවා.. දුවනවා.. , මාව නම් තෙමුනත් කමක් නෑ ඔයාව මේ ජරා වතුරෙන් බේරගන්න විදියක් නැහැ මේ කොල්ලෝ නිසා, කොල්ලෝ එහෙමෙහෙ දුවන පාරට පාරේ තියන ජරා වතුර ඔක්කොම ඔයාගෙයි මගෙයි   ඇඟට විසි වෙනවා.

යන්තන් ඔයාවත්   අල්ලාගෙන බස් හෝල්ට් එකට අවා. ඔයාව මෙහෙම අල්ලාගෙන ඉන්න විදිහ හරි නැද්ද  මන්ද .. මිනිස්සුත් බල බල යනවා.  එත් ඉතින්   මොනවා කරන්නද වැස්ස වෙලාවට විතරනේ මෙහෙම යන්නේ . කොහොමත් ඔයත් එක්ක මේ ගත කරන ජිවිතේ නම් මට එපා වෙලා. ආය ඉතින්  උදේට කියලත් ඔයාගෙන් ගැලවිල්ලක් නැනේ ඔයා නිසා උදේට කොච්චර නම් වෙලා යනවද දවස් කීයක් නම් මට ඔය නිසා රතු ඉරත් වැදිලා ඇද්ද ඔයාට නම් මොකද මේ කරදරේ ගැන ඔයාට ගානක් වත් තියන එකක් යැ . අනිත් ඒක ඔයා නිසා යන වියදම ! ඔයාගේ වියදම මට දරන්න පුලුවන්ද..දවසින් දවසට කියක් නම් මාරු කරන්න ඕනද  , ඒකට ඉතින්  අලුත් ඒවා  ගන්න කඩවල් ගානේ බඩ ගාල  බඩ ගාල    .. කීයක් කියල තෝරන්නද,  තෝරලා තෝරල යන්තන් එකක් තෝරා ගන්නව. ඒ විතරක් ද  එතිනින් ඔය තේරිල්ල ඉවර කරන්නත් බැනේ මැච්  කරලා හරියන  හැට්ට  මහන්නත්  ඕන නේ . උදේට  අඳින්න ගියත් තියන කරදරේ. පොට හදන්න රැලි තියන්න වැඩ කීයක්ද ..කොයි  තරම් වෙලාවක් යනවා ද   පටල ගන්න. ඊට පස්සේ බස්  එකකට හදිසියේ නැග ගන්න පුලුවන්ද පැටලිලා වැටෙන්න යනවා.. ඒත්  ඒ  වගේද    ඩෙනිම් කලිසමයි  ටි  ෂර්ට් එකයි. කොයි  තරම් පහසුද අව්වට වැස්ස කෝකටත් ඔට්ටුයි . අඳින්නත් විනාඩියයි  දෙකයි. අනේ ඇත්තට ම  ටිචර්ලටත් ඔය සාරිය නැතිව ඩෙනිම් කලිසමකුයි   ටි ෂර්ට් එකකුයි  ඇඳගෙන ඉස්කෝලේ යන්න දෙනවා නම් කොච්චර හොඳද !!!